Σήμερα έκανα έναν άνθρωπο χαρούμενο!

Δε με νοιαζει που δεν ειμαστε μαζι..δε με νοιαζει που με πληγωσες...με νοιαζει να εισαι καλα..να χαμογελας...;-)

κάποτε καίγανε βιβλία τώρα όποιον γραφή όπιον σκέφτεται μιλα και τώρα τεχνικές καταστολής από νουβέλα orwell.τώρα είσαι ένοχος αν ότι μοιραστής δεν προσέξεις πιο πόλι περιορισμοί οδηγούνε σε πιο στενά όρια σκέψεις και θα βρεθείς στα πλοκάμια του νόμου πριν το πιστέψεις......

ΕΧΩ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΕΧΤΕΙ ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΨΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΠΩΣ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΜΕΤΑ ΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΣΟΥ ΜΕ ΠΟΥΛΗΣΕΣ ΦΤΗΝΑ?

μένω να ελπίζω με ένα ποτό και ένα τσιγάρο ...

Ειληκρινα δεν με ενδιαφερει δεν περιμενα κατι παραπανω απο κατι που πευτει τοσο χαμηλα για να διαφερει, συνειδητα σου δινω να φας το ξερω πως καποια στιγμη θα μου δαγκωσεις το χερι. Εν μερη μπορω να σου πω πως πληγωνομαι καπως μα ειναι η πληγη τοσο μεγαλη που περεταιρω χτυπηματα δεν κανουνε τη διαφορα να φαινεται

Ξέρω πολλοί θα με πείτε χίππυ, ουτοπίστη κλπ αλλά εγώ έτσι νιώθω και πιστεύω πως είναι πολλοί οι άνθρωποι που νιώθουν όπως εγώ αλλά ντρέπονται να εκφραστούν γιατί η κοινωνία στην οποία μεγάλωσαν τους τα έμαθε αλλιώς....

η αγάπη είναι σπάνια και μοναχική σαν την ελευθερία : Μπορείς να την σκοτώσεις αλλά οχι να την νικήσεις.